Over mij
"Mijn manier van werken is een zoektocht naar de mogelijkheid om in de doodgewone dingen schoonheid te ervaren en met een scherpe blik door te dringen in het karakter van het onderwerp".
Manon Leeflang heeft haar atelier in De Minkmaatateliers in Enschede. Een ruim atelier waar zij ook haar schildercursussen en workshops geeft.
Oorsprong
Manon Leeflang (Enschede 1969) studeerde in Leeuwarden aan de opleiding voor het kunstonderwijs (NHL – lerarenopleiding Beeldende Vakken), kwam in 1999 terug naar haar geboortestreek Twente en heeft nu haar atelier in de Minkmaatateliers in Enschede.
. Voortdurend op zoek naar de essentie van wat haar als kunstenaar inspireert, creëert ze vaak afbeeldingen van de objecten, dieren en mensen in haar nabije omgeving. In haar landschappen richt ze zich, naast herinnerde landschappen uit haar tijd in Friesland, op reële landschappen uit de directe omgeving van Losser.
Werkproces
Haar werk is figuratief, maar heeft toch ook een abstracte kant. Het werkproces en materiaalgebruik is net zo belangrijk als het voor de hand liggende onderwerp. De kijker wordt meegenomen in de wereld van de schilder, waarin het spel met de drager, verf en kleur een essentieel onderdeel is. Ook de gezichtshoek van waaruit zij haar onderwerp benadert speelt in die abstracte benadering en merkbare rol. Uitsneden, uitvergrotingen en soms ook vertekeningen zijn daarin haar keuzes en laten een voorkeur voor een expressionistische aanpak zien. Haar werkproces en onderwerpkeuze toont ons dat ze niet gelooft in de saaiheid van dingen, maar juist in het tegenovergestelde ervan.
Onderwerpen
Haar onderwerpkeuze is een ode aan het alledaagse van het leven. Hierin kiest zij voor objecten, beelden en indrukken die we niet opmerken, die we meteen alweer vergeten of waarvan we niet eens wisten dat we ze wilden onthouden. In haar werken neemt ze ons mee in haar zoektocht, om in doodgewone dingen de schoonheid te ervaren en met een scherpe blik door te dringen in het karakter van haar onderwerpen. Werk waarin het ogenschijnlijk alledaagse het waard mag zijn om even bij stil te blijven staan. Alles ook in een poging om zichzelf een ogenblik te kunnen ontrukken aan de meedogenloze vaart van deze tijd en dat geredde fragment te onthullen aan anderen. Met een flintertje van die puurheid en de emotie van het vastleggen, probeert ze als het ware een saamhorigheid te scheppen.
Naast haar autonome werk geeft zij les aan volwassenen in haar eigen atelier, wordt zij gevraagd voor het geven van workshops en werkt zij ook in opdracht (te denken valt aan portret van zowel mens als dier).